تأثیر برنامه ی شیوه ی زندگی سالم برفعالیت بزرگسالان درمعرض خطر دیابت نوع 2
8 ژوئن 2016- فعالیت بزرگسالان در معرض خطردیابت نوع 2 و بیماریهای قلبی و یا هر دو می تواند بطور قابل ملاحظه ای از طریق شرکت در برنامه ی مداخلاتی شیوه ی زندگی که برای استفاده در مراکز اجتماعی مانند مراکز نگه داری سالمندان یا محیط های کاری طراحی شده است افزایش یابد. در تجزیه و تحلیل های این مطالعه مشخص شد که مسائل فصلی موجب افزایش فعالیت این افراد در ماه های تابستان در برابر ماههای زمستان می شود. این برنامه ی مداخله ی شیوه ی زندگی توسط دانشکده ی بهداشت عمومی دانشگاه پیتزبورگ طراحی گردید.
در مطالعات پیشین مشخص گردید چنین برنامه هایی سبب کاهش وزن و کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. اما این برنامه که با بودجه ی موسسه ی ملی بهداشت(NIH) انجام گردید، اولین تحقیق مدونی است که نشان داده است این برنامه ها موجب افزایش دو برابری فعالیت فیزیکی افراد شرکت کننده می شود. نتایج این تحقیق در مجله ی Sports Medicine، همزمان با شصت و دومین نشست سالانه ی پزشکی ورزشی و ورزش در بوستون منتشر خواهد شد.
محقق ارشد این تحقیق پرفسورEaglehouseمی گوید: تجزیه و تحلیل ها همچنین بر مسائل فصلی در مورد فعالیت بدنی بیشتر در تابستان بر خلاف زمستان تاکید دارند، شاید این یافته ها خیلی بدیهی به نظر برسند اما این شواهد که سطح فعالیت بدنی شرکت کنندگان در مداخلات شیوه ی زندگی مبتنی بر جامعه تحت تأثیر فصول است به ما اجازه می دهد استراتژیها و پیشنهادات تشویق کننده ای را برای رسیدن به اهداف فعالیت بدنی در هنگام زمستان تدوین کنیم.
دکتر Eaglehouseو همکارش تأثیر برنامه ی تعادل شیوه ی زندگی گروهی که اصلاح شده ی برنامه ی موفق مداخله ی شیوه ی زندگی در برنامه ی پیشگیری از دیابت در آمریکا(DPP) است، را بررسی کردند.
برنامه ی DPPیک مطالعه ی ملی بود که طی آن مشخص گردید افراد در معرض خطر دیابت با کاهش وزن متوسط و افزایش قابل توجه فعالیت بدنی می توانند خطر ابتلا به دیابت یا سندرم متابولیک را در خود کاهش دهند، همچنین این دو روش برای بیمارانی که داروی دیابت استفاده می کنند تأثیر بیشتری نسبت به مصرف دارو دارد.
برنامه ی تعادل شیوه ی زندگی گروهی یک برنامه ی 22 جلسه ای است که به مدت یکسال با هدف کمک به افراد برای ایجاد تغییراتی درشیوه ی زندگی به منظور کاهش خطر دیابت و بیماری قلبی طراحی شده است. اهداف این برنامه کمک به شرکت کنندگان برای کاهش 7 درصد از وزن بدن و افزایش شدت فعالیت بدنی متوسط (نظیر پیاده روی سریع) و رساندن آن به حداقل 150 دقیقه در هفته بود.
بعنوان بخشی از این تلاش، 223 نفر برای بررسی اثر بخشی برنامه ی تعادل شیوه ی زندگی گروهی، در محل کار و سه مرکز اجتماعی مختلف در ناحیه ی پتیزبورگ در این مطالعه شرکت کردند. متوسط سنی این افراد 58 سال و همگی به پیش دیابت یا سندرم متابولیک و یا هر دو مبتلا بودند.
از شرکت کنندگان خواسته شد مقدار فعالیت بدنی اوقات فراغت خود در هر هفته را ثبت کنند. پس از شرکت در این، به برنامه فعالیت متوسط این افراد به طور متوسط 45 تا 52 دقیقه اضافه گردید برای مثال پیاده روی سریع به یک روال هفتگی تبدیل شد که یکسال پس از اتمام برنامه، همچنان ادامه داشت.
دکتر Kriskaمی گوید: این یکی از محدود برنامه هایی است که نتایج مربوط به فعالیت فیزیکی را در یک گروه بزرگ گزارش کرده است و تنها برنامه ی شیوه ی زندگی سالم پیشگیری از دیابت است که به بررسی تأثیر فصل و آب و هوا بر تغییرات میزان فعالیت فیزیکی پرداخته است. از آنجائیکه افزایش فعالیت فیزیکی اولین هدف این گونه برنامه ها می باشد، بسیار مهم است که از اثر بخشی این برنامه ها آگاه شویم و راه هایی را که بتوان به شرکت کنندگان برای رسیدن به این اهداف کمک نمود، شناسایی کنیم.
منبع: www.sciencedaily.com/releases/2016/06/160608104252.htm